Vanmiddag hoopt Armia, derdejaarsstudent in onze predikantsopleiding hier in Caïro, met zijn Basma in het huwelijk te treden en daarom organiseerden zijn medestudenten gisteren traditiegetrouw een henna – een avond om, in dit geval met een paar flessen cola en wat popcorn, alvast in de feeststemming te komen.

Armia Abd Elmeseh (zijn naam betekent “Jeremia” en zijn vadersnaam “dienstknecht van Christus”) is voor Nederlanders die Egypte hebben bezocht geen onbekende. Hij is met predikanten naar de piramides geweest, heeft met GZB’ers gesproken en heeft de Kaaskoppen begeleid naar een kerk hier in de wijk.

Zelf ken ik Armia al uit de tijd dat hij nog bezig was met een bachelor bedrijfskunde. Ik kwam hem tegen in de kerk in zijn dorp en hij vertelde me vrijpostig dat hij vond dat het seminarie hem en andere universitaire studenten in de kou liet staan: waarom moet je eerst een bachelor hebben afgerond voordat je naar het seminarie mag en biedt het seminarie geen cursussen aan die wij als universitaire studenten juist al kunnen volgen? Uiteraard kon ik hem toen geen toezeggingen doen, maar inmiddels is zijn suggestie wel opgepakt.

Ondertussen verbaasde het mij niet al te zeer dat Armia zelf in 2015, een paar jaar na die eerste ontmoeting, tot onze predikantsopleiding werd toegelaten. Sinds het begin van dit collegejaar is hij ook mijn studentassistent. De afgelopen weken hielp hij mij op vrijdagochtend met collegevoorbereiding en dergelijke maar vandaag wilde hij toch graag vrijaf in verband met vanmiddag…

Alf mabruk, ya Armia wa-Basma!