De afgelopen dagen bezocht ik vier studenten van de predikantsopleiding van ons seminarie, het Evangelical Theological Seminary in Cairo, die deze zomer stage lopen in vacante gemeenten in dorpen in de provincies Asyut en Minya (zo’n 350 tot 200 km ten zuiden van Caïro). Mij gaat het bij zo’n bezoek vooral om de ervaring van de studenten en om nadere kennismaking met de dorpsgemeenten die onze studenten in de toekomst vooral zullen dienen.

Tegelijk krijg ik bij zo’n bezoek in elk dorp in de kerk het woord, in twee gevallen ook voor een vragenuur waarbij ouderen en jongeren alles over eschatologie (de leer van ‘de laatste dingen’) en andere Bijbelse onderwerpen mogen vragen. In één dorp werd ik gevraagd ook bij een familie thuis na het eten een ‘woord’ te spreken.

Heel veel rust krijg ik niet tijdens zo’n reis. Het is warm en nergens is airco (behalve in de trein heen en terug en in de kerk in de stad Minya waar halverwege de reis de bruiloft van een oud-student was). Bij aankomst in twee van de dorpen kwam ik ook meteen in de drukte aan (of zal ik zeggen: ik viel meteen met mijn neus in de boter?): de kerk zat vol met kinderen omdat het programma van de vakantiebijbelclub aan de gang was.

Maar kijkt u verder zelf de foto’s (op Facebook). Daar ziet u dat ik halvewege ook nog de eerste beginselen van het imkersvak heb geleerd en dat er nog kerken zijn die het “Looft Hem op het schel metaal, van de vrolijke cimbaal” letterlijk nemen…