“Er is post voor je,” zegt oom Nady tegen me, “de postbode heeft een brief voor je gebracht.” Ik werk op een school in Egypte, een school voor grote mensen. Die mensen leren veel over de Bijbel, bijvoorbeeld omdat ze later dominee willen worden.

De school heeft geen brievenbus. Maar dat geeft niet. Voor de school staat een hek. En bij het hek staat een klein huisje. Daar zit oom Nady elke dag. Als de postbode komt, dan geeft hij de post gewoon aan oom Nady.

Ik kijk naar de brief die oom Nady me geeft. Het is een heel dikke brief. Wat zou erin zitten? Ik maak hem open. Het zijn allemaal plaatjes, plaatjes van kinderen uit de hele wereld. Kinderen van de zondagsschool in Harmelen hebben ze ingekleurd. En juf Atie heeft ze opgestuurd.

Ik laat de plaatjes aan oom Nady zien. Hij lacht en ik lach ook. Wat is dat leuk: kinderen in Nederland denken aan ons hier in Egypte!