Gisteren (vrijdag) waren op ons seminarie uit voorzorg de colleges geschrapt en mochten de collega’s die buiten het seminarie wonen thuis blijven. Een salafistische groep had demonstraties aangekondigd die gesteund werden door de moslimbroederschap. Naar ik begreep waren ook de tunnel de stad in en het Tahrirplein uit voorzorg afgesloten. — Uiteindelijk zijn er helaas enkele doden gevallen maar maakten de demonstraties qua omvang weinig indruk en is het bij ons in de wijk geheel rustig gebleven.

Vandaag (zaterdag) zijn Mubarak en de zijnen vrijgesproken van de dood van honderden demonstranten tijdens de revolutie van begin 2011. Als Mubarak inderdaad onschuldig is, dan mogen de rechters worden geprezen dat ze tegen de volkswil in hun rug recht hebben gehouden en het recht hebben laten zegenvieren. Maar wat ik dus aan veel kanten om mij heen hoor is dat Mubarak ten onrechte vrij is gesproken. Sommigen nemen dit gelaten, murw van drie jaar onrust, demonstraties en revolutie, en gaan over tot de orde van de dag—het kijken van de zaterdagse voetbalwedstrijden. Anderen gaan echter naar het Tahrirplein, waar de politie inmiddels traangas en waterkanonnen gebruikt om de demonstranten weer uiteen te drijven.

Demonstranten in tent op het Tahrirplein, de dag na de val van Mubarak in februari 2011.