Wanneer op de televisie de Koran wordt gereciteerd, wil een christelijk meisje de televisie uitzetten, maar haar broertje zegt boos: “Hoe durf je! De Koran is het woord van God.” Nee, hij is geen moslim doch christen net als zijn zus. Echter, bij hem is het beeld gegroeid dat christenen Mohammed en de hadith (de overgeleverde uitspraken en handelswijzen van Mohammed) afwijzen doch de Koran zelf net als de Bijbel als Gods woord aanvaarden.

Hoe dat beeld zo kon ontstaan? Deze Egyptische familie gaat wel naar de kerk, maar de ouders hebben geen onderwijs genoten en kunnen niet lezen of schrijven. De vader werkt ook veel in het buitenland. Huisgodsdienst is er niet. Als een jongetje dan wat hoort en bijvoorbeeld op school eerbied voor de Koran wordt bijgebracht, gaat hij er voor zichzelf over nadenken en vormt hij zich een beeld.

Als tiener ontdekt hij zijn vergissing: de Koran en Mohammed kun je niet op deze manier tegen elkaar uitspelen en de Koran is ook niet één van de heilige boeken van de christenen. Inmiddels is hij student theologie en groeit zijn inzicht in hoe de godsdiensten zich inhoudelijk tot elkaar verhouden en hoe christenen en moslims in praktijk goed met elkaar om kunnen gaan. Over enkele jaren hoopt hij predikant te worden en dan zal hij zich er ongetwijfeld voor inzetten dat kinderen beter onderwijs ontvangen.

Egyptische kinderen. De in dit blogbericht genoemde persoon staat niet op deze foto.