Zo’n 150 km ten zuidwesten van Caïro ligt het Walvissendal (Wadi el-Hitan, uitspraak: waadie-l-hietèèn). Om hier te komen rijdt men aan het einde van de bewoonde wereld het woestijn- en merengebied Wadi el-Rayan binnen en aan het einde daarvan rijdt men nogmaals dertig kilometer over een halfverharde, soms met zand bedekte, weg die eindigt in the middle of nowhere. Afgezien van wat woestijnvossen en een enkele terreinbewaker is hier geen leven te bekennen.

Vroeger, in zeer ver vervlogen tijden, waren hier mangrovebossen en water waarin zich walvisachtigen  bevonden—meer dan vierhonderd skeletten zijn hier gevonden. Heden ten dage komt men hier om enkele walvisbeenderen en andere fossielen uitgestald te zien liggen en vooral om van het adembenemende landschap te genieten.

Meer foto’s hopelijk later.