In Egypte stijgt de spanning. 30 juni zullen massale demonstraties worden gehouden om de president te bewegen na één jaar presidentschap al op te stappen en eveneens demonstraties om juist steun te betuigen aan de president. Hoe het af zal lopen, is niet met zekerheid te zeggen. En hoe de dag zelf zal verlopen evenmin. Zal alles vreedzaam blijven, of zal er een spoor van geweld en vernieling door het land gaan?

Een vriendelijke moslimbroeder spreekt mij vandaag aan over een bericht op internet dat zegt dat de christenen 30 juni bloed willen zien. Hoewel hij zelf vierkant achter Morsi staat en weet dat de meeste christenen de president liever zien vertrekken, kan hij toch moeilijk aanstonds geloven dat christenen roepen om moord en doodslag. Ik verzeker hem ook meteen dat de Egyptische christenen die ik ken van harte hopen dat de demonstraties vreedzaam blijven. Maar bij het bericht is als bewijs een filmpje gevoegd en hij vraagt me of we dat samen kunnen bekijken.

Het filmpje, een stukje van een door een grote Egyptische kerk op televisie uitgezonden bijeenkomst, toont een dame die tijdens de bijeenkomst voorgaat in een gebed en daarbij regelmatig het woord bloed laat vallen en vraagt of de pleinen en straten van Egypte besproeid mogen worden met bloed. Het klinkt op het eerste gehoor inderdaad nogal luguber.

Maar wat zegt ze nu echt? Ik merk dat ze twee Bijbelse beelden combineert. In de eerste plaats grijpt ze terug op het verhaal van de uittocht van het volk Israël uit Egypte, zoals beschreven in het Bijbelboek Exodus. Bij de tiende plaag zou een engel alle eerstgeborenen in Egypte doden tenzij de deurpost van een huis besprenkeld was met bloed. Bloed staat in dit geval dus niet voor doodslag maar juist voor bescherming tegen de doodsengel. Op deze manier vraagt de dame in haar gebed dus dat er bloed op alle straten en pleinen mag zijn, zodat ze beschermd zijn tegen dood en verderf en dus op 30 juni gevrijwaard zullen blijven van geweld.

In de tweede plaats spreekt ze specifiek over het bloed van Christus omdat ze als christen het oudtestamentische verhaal van de uittocht verweeft met de nieuwtestamentische gedachte dat Jezus Christus door te sterven aan het kruis zijn bloed heeft gegeven om mensen te verlossen uit de macht van de Boze en hen het eeuwige leven te geven. Wanneer ze dus bidt dat het bloed van Christus de straten mag besproeien/besprengen, dan is dat dus allerminst een soort oproep tot een nieuwe kruistocht waarbij in naam van Christus maar lekker veel (moslim)bloed mag vloeien, maar juist een gebed dat Christus Egypte de Egyptenaren (ongeacht of ze moslim of christen zijn en ongeacht of ze voor of tegen de president zijn) zal beschermen en moord en doodslag en geweld zal tegenhouden op 30 juni. Misschien is het impliciet ook een gebed dat de ogen der Egyptenaren ook nog eens verder open zullen gaan en zij zullen bekennen wat tot hun eeuwige vrede dient.

Al met al is het gebed dus totaal niet kwaadaardig maar juist vredelievend bedoeld en lijkt het een kwaadwillige misinterpretatie wanneer men op internet uit dit gebed afleidt dat christenen graag bloed zien vloeien op 30 juni. Tegelijk vraag ik me af of de kerk er nu verstandig aan deed dit gebed zo op televisie uit te zenden. De moslimbroeder met wie ik erover spreek wilde er niet meteen het kwaadste van denken, maar begreep ook werkelijk niet wat het gebed dan wel wilde zeggen—ik ben blij dat hij de moeite heeft genomen om me even om uitleg te vragen.

Al met al, willen de Egyptische christenen dus bloed zien? Voor wie het vatten kan: “Ja.” Maar voor wie het niet vatten kan: “NEE, natuurlijk niet.” Velen zouden liever een andere president zien en een deel van hen zal 30 juni de straat op gaan, maar tegelijk bidden de kerken om vrede voor het hele land en voor alle Egyptenaren.