Wanneer ik vandaag met het busje van ons seminarie meerijd van Minya naar Caïro, heb ik een buitenkansje: terwijl de trein altijd door het groene Nijldal rijdt, neemt onze chauffeur de oostelijke woestijnweg en dat bij zakkende zon. De ruwe rotsen krijgen kleur en zelfs met een pocketcameraatje valt door de voorruit van het hardrijdende busje iets van het schoon in beeld te vangen.