In Amsterdam woonde ik op loopafstand van het Centraal Station en was ik benieuwd naar de ontwikkeling van de Noord-Zuid-lijn. Tijdens mijn kennismakingsbezoek in 2007 aan ons seminarie in de wijk Abbasiya van Cairo werd ik meteen geïnformeerd over het feit dat een nieuwe metrolijn in aanbouw was en dichtbij het seminarie een station zou krijgen. Nu duren metrobouwprojecten altijd langer dan gepland en ik vroeg mij dan ook af welke stad uiteindelijk het eerst klaar zou zijn met de nieuwe lijn.

Vandaag heb ik met eigen ogen gezien dat Cairo heeft gewonnen: van het Attaba-plein midden in de stad ben ik vanmorgen in een gloednieuwe metro naar de wijk Abbasiya gereisd en kwam vervolgens in minder dan tien minuten lopen aan op het seminarie.

Amsterdam is echter niet kansloos: de nieuwe metrolijn wordt trots de Imbaba-Airport-lijn genoemd en dat betekent dat de lijn tientallen kilometers lang moet worden, terwijl mjn ritje van zo’n vier kilometer vanmorgen nu het gehele operationele deel van de lijn betrof. Bovendien gaat Cairo er volgens mij spijt van krijgen dat deze nieuwe lijn niet stopt op het centraal treinstation: wie daar naar toe wil zal nu en in de toekomst over moeten stappen van de ene op de andere lijn op Attaba en daarbij talrijke trappen moeten beklimmen en afdalen.

Cairo zal echter altijd blijven winnen met de kaartjesprijs: momenteel kost een ritje op de nieuwe lijn 0,75 pond. Een ritje met overstap op een andere lijn kost, ongeacht de afstand, 1 pond en dat is met 0,125 cent veel minder dan slechts één halte met tram of metro in Amsterdam. En in elk geval heeft Egypte in het jaar na de revolutie laten zien in staat te zijn iets constructiefs klaar te krijgen.