Vanavond spreek ik met een Egyptische predikant die net als bijna ieder ander is aangeslagen door het voetbalsupportersgeweld met zijn vele doden. Hij maakt zich ook zorgen over de reactie van de christenen op de zege van moslimbroeders en salafisten: “Christenen zullen ofwel er zelf voor kiezen zich ‘op te sluiten’ binnen de kerkmuren ofwel proberen te emigreren. En dat terwijl er zoveel kansen zijn voor de kerk in Egypte. Vroeger moest een aanstaande predikant drie zaken leren: 1 preken, 2 pastoraat en 3 oog- en oorkwalen behandelen. Op die manier stond de predikant in de samenleving en kwamen de wensen naar de kerk. Dat zijn we kwijtgeraakt.”

Hij is enkele jaren in een Europees land geweest: “Daar kan de kerk nauwelijks meer  maatschappelijk relevant zijn, want alles is al door de overheid geregeld. Ik zag er alleen nog een project voor verslaafden en hulp aan asielzoekers. In Egypte is er echter volop behoefte aan beter onderwijs en betere gezondheidszorg. Waarom spelen we hier niet op in? Dan komen de mensen van zelf naar ons toe.”