Op de Nieuwsbrief van de Noorderkerkgemeente Amsterdam voor 16 oktober 2011 staat:

Willem-Jan de Wit is vanuit onze gemeente uitgezonden naar Caïro (Egypte). Op dit moment is de situatie in Egypte onder christen erg onrustig. Wij willen u vragen om voor het volk van Egypte maar ook in het bijzonder voor Willem-Jan te bidden. Graag wijzen wij u ook op de weblog van Willem-Jan, daar kunt u meer lezen over zijn ervaringen: https://willemjandewit.wordpress.com

In reactie hierop mailde ik gisterenavond:

1. De christenen in Egypte zijn diep geschokt door het bloedbad van afgelopen zondag. Velen hoopten dat door de revolutie ook de situatie voor de christenen langzaam maar zeker zou verbeteren, maar voelen zich nu teleurgesteld in deze hoop.

2. Bij de voorbede lijkt het mij goed te bidden voor slachtoffers en daders, waarbij het voor zover ik weet nog steeds niet helemaal helder is wie de hoofdaanstichters van het geweld zijn.

3. Hoewel de relatie tussen koptisch-orthodoxe en protestantse christenen in Egypte soms moeizaam is, voelen ze zich bij zo’n gebeurtenis als van afgelopen zondag één groep: als één lid lijdt, lijden allen mee. Dat is mooi, maar het maakt het voor hen ook wel eens lastig van enige afstand de situatie te overzien.

4. Bij de gebeurtenissen van afgelopen zondag is mijn persoonlijke veiligheid op geen enkele manier in het geding geweest. Het televisiegebouw waarbij het bloedbad plaatsvond, staat een kilometer of zeven bij ons seminarie vandaan. In de directe omgeving van ons seminarie (waar ik woon en werk) is het gewoon rustig gebleven. Ik voel wel dat de gebeurtenissen mij hebben geraakt en zoek naar wijsheid om in gesprekken met onze studenten steeds de juiste toon te vinden.

Op mijn weblog heb ik deze week vijf impressies gegeven: “Men jaagt ons in de dood, als schapen voor de slacht,” “Verwerkingskring op de sportplaats,” “’Ik moet janken, maar de tranen komen niet,’” “christensalafisten” en “Moslimsoldaat over het bloedbad: ‘Egypte krijg je niet kapot’”; zie https://willemjandewit.wordpress.com en http://weblogs.refdag.nl.

Wie naast impressies ook behoefte heeft aan een overzicht van de situatie, zou de volgende sombere analyse kunnen lezen van wat er in het Midden-Oosten gaande is: Arabische Lente niet positief voor christenen in Midden-Oosten. Ik kan niet controleren of alle in het artikel genoemde gegevens in het juiste perspectief zijn geplaatst, maar de spannende vraag is inderdaad: is het bloedbad van afgelopen zondag een incident dat hoort bij de gebruikelijke chaos na de revolutie of is de situatie van christenen hier structureel in een negatieve spiraal terechtgekomen? En belangrijker nog: zijn voldoende moslims en christenen bereid om er echt voor te gaan om zo’n negatieve spiraal te voorkomen of te doorbreken?

In elk geval hartelijk dank voor uw meeleven en gebed.

PS: vk.nl (de site van de volkskrant) biedt vandaag ook een somber verhaal en een interview met de immer optimistische Monique Samuel.