Vrijdagmiddag 5 augustus, kwart over drie. Op weg naar het dorp ten oosten van de Nijl begrijp ik waarom onze student speciaal vermeld heeft dat er een brug is en ik niet met een pontje hoef over te steken. De brug is nog gloednieuw en het is een kolossale constructie die zowel het  Ibrahimkanaal als de rivier de Nijl oversteekt. De weg over de brug krijgt gescheiden rijbanen met klaverbladachtige op- en afritten. Op dit moment is echter pas één weghelft af die daarom voorlopig wordt gebruikt voor tweerichtingsverkeer, variërend van ezels tot vrachtwagens tot snelle microbusjes. Een scherpe afritlus is nu tevens oprit en ik vraag me af of de eerste frontale botsing daar al heeft plaatsgevonden. Het verkeer op de brug is echter zo rustig dat het bouwwerk megalomaan aanvoelt. Maar misschien heeft over twintig jaar iedereen in Opper-Egypte een auto en is de bevolking dan met nog eens twintig procent gegroeid en is men voor immer dankbaar dat de brug op de groei is gebouwd.

Voorheen was het gebied hier aan de oostkant van de Nijl redelijk afgesloten: het lag ingeklemd tussen water en woestijn. Een reis naar de stad stemde men af op de tijden van het pontje. Hoewel een auto meekon op de boot, was het voor de gewone man goedkoper om zich af te laten zetten bij het pontje en dan aan de andere kant van het water mee te rijden met een microbusje of pick-up. Wie de trein naar Cairo wilde halen, moest voor de zekerheid al vroeg van tevoren van huis gaan.

De brug betekent een keus voor het moderne gemak van snelle verbindingen ten koste van de traditionele levensrust van Opper-Egypte. Hij verandert ook het alledaagse dorpsleven. Door de geïsoleerde ligging van de dorpen ten oosten van de Nijl konden koeien en buffels en ezels daar ’s nachts gewoon op straat tussen de huizen staan. Veedieven waren kansloos: binnen de gemeenschap was gestolen vee onverkoopbaar en voor vervoer naar elders was men afhankelijk van het pontje, maar de pontbaas zou een verdacht vrachtje nooit overzetten. Nu is veediefstal simpel geworden: je plukt de beesten van de straat, zet ze op een vrachtwagen, rijdt de brug over en er is geen haan meer die er naar kraait. De bevolking zal nachtwachten in moeten voeren of inpandige stallen moeten bouwen. De vertrouwde veiligheid van vroeger is verdwenen.