Is een Egyptische pond 5 of 10 eurocent waard? Gaan er 10 of 20 Egyptische ponden in een euro?

Is een Egyptische pond 5,5 of 11 dollarcent waard? Gaan er 9 of 18 Egyptische ponden in een dollar?

“Wat een rare vragen,” zegt u, “val ons daar niet mee lastig, en zeker niet op dankdag. Als je het antwoord wilt weten, kijken je maar even op een website met wisselkoersen.”

Hier in Egypte zijn het geen rare vragen, maar is de onzekerheid over de waarde van het geld harde realiteit. Zeker, op een website met officiële wisselkoersen vind je meteen dat een Egyptische pond ongeveer 10 eurocent of 11 dollarcent waard is. Maar iedereen weet dat dit schone schijn is. Feitelijk is het Egyptische geld veel minder waard. Op de zwarte markt betaalt men geen 9 maar tot wel 18 Egyptische ponden voor een Amerikaanse dollar.

Wat merkt een mens hiervan in de praktijk? Suiker, (deels) een importproduct, is moeilijk te krijgen. Eerst gingen de mensen hamsteren, maar het is nu strafbaar om met een te grote hoeveelheid suiker over straat te gaan, begreep ik, en vaak zijn de suikerschappen gewoon leeg. Misschien dronken de Egyptenaren te veel suiker in hun thee en is een schepje minder nog zo kwalijk niet voor de volksgezondheid, maar het schept niettemin een sfeer van crisis dat een basisproduct dat vrijwel ieder mens, rijk of arm, gebruikt moeilijk verkrijgbaar is.

Een ander voorbeeld: wij hebben al enkele maanden geleden studieboeken besteld bij een importeur die ze voor ons uit Libanon naar Egypte moet laten overkomen. Maar de importeur durft de bestelling in Libanon niet te plaatsen omdat hij geen flauw idee heeft wat er met de prijzen gaat gebeuren. Moet hij bij ons straks 25 of 50 euro per set boeken in rekening brengen? En hij is niet de enige. Producten die zijn geïmporteerd kosten nu veel meer Egyptische ponden dan voorheen. Mensen kopen er daarom minder van of stellen hun aankopen uit. Of importeurs besluiten zelf te stoppen met importeren omdat ze geen toegang meer hebben tot voldoende dollars om rekeningen in dollars te betalen.

De verkoop van vliegtickets is nu ook aan allerlei regels gebonden om te voorkomen dat mensen misbruik maken van het verschil tussen de officiële en de zwarte koers van de Egyptische pond ten opzichte van de Amerikaanse dollar.

Hoe moet het verder? Mensen vragen zich telerugesteld af waarom de regering, waarom de president deze situatie niet heeft weten te voorkomen. Er wordt gesproken over nieuwe demonstraties op 11 november, maar het is niet duidelijk hoeveel animo daarvoor is en hoeveel ruimte ervoor zal worden geboden. Waarschijnlijk zal men de officiële koers van de Egyptische pond flink moeten laten kelderen, wat, naar mijn inschatting als niet-econoom, sommige problemen op zal lossen en andere problemen met zich mee zal brengen.

Egypte kent niet de gewoonte om een jaarlijkse dankdag te vieren en wat betreft de economische situatie is er ook weinig reden tot dankdag. Het dagelijkse taalgebruik is in Egypte echter doorspekt van uitdrukking als “Lof aan God” en “Wij danken God.” Vaak zijn het uitgesleten uitdrukkingen die onnadenkend worden gezegd, maar soms staan mensen er opeens bij stil en zeggen ze het bewust, zelfs als hun situatie verder vol zorgen is.

Hier op het Evangelical Theological Seminary in Cairo zijn er dit jaar overigens ook zeker zaken om dankbaar voor te zijn. Bijvoorbeeld:

1. In mei zijn meer dan zestig studenten afgestudeerd, meer dan ooit tevoren.
2. In de zomer hebben de studenten van de predikantsopleiding onder andere in vacante gemeenten stage gelopen. Mede dankzij hun inzet zijn honderden kinderen naar vakantiebijbelclubs gekomen, hebben jongeren die eigenlijk waren afgehaakt toch weer een stap richting de kerk gezet, is het gemeenteleven op sommige plaatsen beter geordend, etc. Bovendien merk ik uit gesprekken met de studenten dat ze er zelf ook het nodige van hebben geleerd en vragen hebben meegenomen waar ze nu verder over nadenken en op studeren.
3. Eind augustus/begin september was er een geslaagd nieuw initiatief hier op het seminarie: een toerustingsconferentie (intensieve studieweek) voor ouderlingen, waar meer dan honderd ouderlingen uit het hele land aan deelnamen.
4. In september zijn meer dan tachtig studenten aan een vol- of deeltijdopleiding begonnen – ook dit is meer dan ooit tevoren.
5. Ook al is Egypte als land minder in het nieuws dan enkele jaren geleden, we merken nog steeds dat christenen wereldwijd geïnteresseerd zijn in de situatie van de kerk in Egypte en ook in het werk van ons seminarie. Van tijd tot tijd bezoeken groepen ons ter wederzijdse bemoediging. Zoals de trouwe lezers van deze blog weten was de eerste groep die ons dit jaar bezocht een gezelschap van Nederlandse dominees in het kader van een GZB-predikantenreis!