Afgelopen zondag was ik op uitnodiging van ds. Adel in één van de wijkgemeenten in de stad Asyut, zo’n 400 km ten zuiden van Caïro. Toen ds. Adel nog predikant was in een dorp in de provincie Minya, heeft hij mij meermaals uitgenodigd, maar telkens kwamen er toen grote demonstraties die mij noopten een reeds aanvaarde uitnodiging toch af te zeggen. Ditmaal verliep evenwel alles rustig.

Het zoontje van ds. Adel heeft de on-Egyptische naam Alvin. Hij is vernoemd naar de beroemde gereformeerde wijsgeer met Friese wortels Alvin Plantinga, die door zijn vader wordt bewonderd en bestudeerd.

Het stadsdeel waar de kerk van ds. Adel staat, was voor mij niet geheel onbekend: een toenmalig student, nu predikant in de provincie Asyut, heb ik daar diverse keren in zijn ouderlijk huis bezocht. In de kerk was ik echter nog nooit geweest, maar er zijn wel bekenden: de zwager van voornoemde oud-student en onze huidige vierdejaarsstudent Wael en zijn vrouw, die mij afgelopen zomer gastvrij hebben ontvangen toen ik met Wael een bezoek bracht aan het dorpsgemeentetje waar hij stage liep.

In Egypte kom ik nog wel eens in kerken waar ik sinds mensenheugenis de eerste Nederlander ben die er te gast is geweest, maar zo niet hier in deze wijkgemeente in Asyut. Mij wordt meteen gevraagd of ik ene Gert-Jan ken die hier jaren geleden is geweest. “Uiteraard,” antwoord ik, “dat is een verre neef die vroeger voor de GZB werkte en recent volop in het nieuws is geweest als nieuwe fractievoorzitter van de Christen Unie.”