Vandaag en morgen vindt op ons seminarie iets nieuws plaats: een midzomerconferentie voor de studenten van de predikantsopleiding die er nu vijf weken stage in een gemeente of instelling op hebben zitten en nog eens vijf weken stage voor de boeg hebben. Ook diverse recent afgestudeerden zijn aanwezig.

Na de openingskapeldienst gaan we in groepen uiteen en ‘s middags doen we dat opnieuw. Mijn collega ds. Medhat Nady en mij is het mooiste vertrek van het seminarie toegewezen: de vergaderkamer van het Center for Middle Eastern Christianity. Ook zijn ons de “mooiste mensen” toebedeeld, hoewel mededocenten dat ongetwijfeld ook over de studenten in hun groepen zullen zeggen.

Kandidaat Samy vertelt hoe hij in de kerk waar hij nu dient de leiders van de vele verschillende activiteiten in de gemeente stimuleert verantwoordelijkheid te dragen en af te leggen en er voor zorgt dat zij zelf ook goed onderwijs ontvangen.

Ramsis (foto hierboven) heeft al vele jaren ervaring als lekeprediker/evangelist in een dorpsgemeente maar loopt nu stage bij een jongere predikant in een provinciestad. Hij ziet daar veel goede dingen die hij in de dorpsgemeente die hij tot nu toe heeft gediend graag toe wil passen. Tegelijk merkt hij het wat afstandelijkere van de stad: je kunt niet zomaar bij mensen binnenlopen maar moet eerst bellen voor een afspraak. In de stad zijn gemeenteleden vaak ook wat hoger opgeleid en kritischer, wat je dwingt om preken goed voor te bereiden omdat je je geen exegetisch of theologisch missertje kunt permiteren.

Theodoor loopt stage in een gemeente in een arme wijk van Caïro. Mensen zijn hier de afgelopen decennia naar toe getrokken vanuit de dorpen in het Nijldal en hebben in zekere zin het eenvoudige boerenleven voortgezet, maar de mannen werken nu wel in een ander stadsdeel in plaats van op nabijgelegen land waardoor ze nu vanwege de reistijden lange dagen van huis zijn. De kerk trekt dan ook veel meer vrouwen dan mannen.

Peter en Basem (foto hieronder) lopen beide stage in een ziekenhuis, maar in heel verschillende omstandigheden: Peter is in een groot christelijk ziekenhuis waar in alle kamers Bijbels liggen (die patiënten desgewenst mee mogen nemen als ze zelf geen Bijbel hebben) en hij bezoekt de christelijke patiënten en bidt met hen. Het ziekenhuis waar Basem dient is eigenlijk maar een kliniek waar mensen langskomen en dan meteen weer vertrekken. Het zou daar verkeerd vallen als hij zich daar op zou dringen als de pastor die direct voor of na het doktersbezoek ook nog zonodig even met de patiënt wil praten en daarom is zijn taak vooral pastorale zorg voor het ziekenhuispersoneel en hun gezinnen. ’s Ochtends houdt hij eenvoudige kapeldiensten en ‘s middags/ ‘s avonds is hij betrokken bij activiteitein voor kinderen en jongeren en verzorgt hij een serie Bijbelstudies over Romeinen.

Waël (links op de foto hieronder) hoopt morgenochtend zijn ervaringen te delen.