Morgen viert Egypte de derde verjaardag van de revolutie van 25 januari 2011. Een erg gezellige verjaardag lijkt het niet te gaan worden. Het regent bomaanslagen vandaag in Caïro. Vanmorgen om half zeven was het raak bij het hoofdkwartier van de politie in het centrum, vlakbij het schitterende, in 2010 heropende Museum van Islamitische Kunst. Het gebouw is ontsierd (zie de foto’s van Esther Meerman) en diverse museumstukken zijn naar verluid beschadigd. Erger nog is dat vier mensen zijn gedood.

Ergens mag je de aanslagplegers nog dankbaar wezen dat ze de bom op vrijdag af hebben laten gaan—vrijdag is de vrije dag in de islamitische wereld en tot het vrijdagmiddaggebed zijn er maar weinig mensen op straat. Dat geldt zeker ook voor de volgende bom, gericht op politieauto’s vlakbij het metrostation in Doqqi, een stadswijk net aan de westkant van de Nijl. Omdat het vrijdag was, viel daar “slechts” één dode. Wel waren er vijftien gewonden.

Een derde bom, in de buurt van de piramides van Gizeh, doodde niemand. Maar eind van de middag ging er op de piramidestraat (de hoofdweg tussen het treinstation van Gizeh en de piramides) een primitief bommetje af dat toch net iemand wist te doden.

Hoewel een groep op de Sinaï de bomaanslagen heeft opgeëist terwijl de Moslimbroederschap elke betrokkenheid ontkent, is er onder het volk toch veel woede richting de Moslimbroederschap over wat ervandaag is gebeurd. Die woede richt zich vervolgens ook op het buitenland: Amerika wordt al maandenlang als de grote boosdoener gezien omdat het Morsi en de Moslimbroederschap heeft gesteund met als doel Egypte te verzwakken en te verdelen. En westerse journalisten wordt verweten dat ze veel te negatief bevooroordeeld staan tegenover het huidige regime. Een Duits televisieteam dat de eerste bomaanslag van vanmorgen wilde verslaan, werd uitgescholden voor verraders en kon zich ternauwernood in veiligheid brengen.

– – –

Wat betreft mijzelf: de dichtstbijzijnde aanslag was hemelsbreed ruim vier kilometer van ons seminarie vandaan. Ik heb gewoon van 9.00 tot 14.30 college gegeven aan mijn masterstudenten en had eigenlijk nog een kwartiertje door willen gaan, maar om twintig over twee kwam Amir, de bibliotheekbediende, binnen om twee boeken die we hadden geleend voor het college op te halen: vanwege de onrust in de stad ging de bibliotheek om half drie dicht zodat de medewerkers hopelijk veilig voor het donker naar huis konden gaan. Omdat mijn studenten ook door de stad naar huis moesten, besloten wij dat het voor ons eveneens welletjes was voor vandaag. Maar al met al is hier in de omgeving alles, afgezien van een enkele laag overvliegende straaljager, rustig.