1. De koptisch-orthodoxe paus Tawadros II verstuurde vandaag twee tweets. De eerste luidt:

مصر بﻻدنا جميعا… ارض النيل تحملنا كلنا ، واجبنا ان نحفظها بﻻ عنف او اعتداء ، وكل مصري دمه غالي . ارجوك يا مصري شارك وعبر ولكن احترم الاخر

— Pope Tawadros II (@PopeTawadros) June 30, 2013

Vertaald:

Egypte is het land van ons samen. De Nijlgrond draagt ons allen. Het is onze plicht ons land te beschermen zonder geweld of agressie. Het bloed van elke Egyptenaar is kostbaar. Ik vraag je, Egyptenaar, doe mee en uit je, maar respecteer de ander.

De tweede luidt:

في مزمور 23 : ان سرت في وادي ظل الموت ﻻ اخاف شرا ﻻنك انت معي . الوعود اﻻلهية كثيرةحاول ان تتذكرها واقرأ معي سفر يشوع الاصحاح 1 للاطمئنان …

— Pope Tawadros II (@PopeTawadros) June 30, 2013

Vertaald:

In Psalm 23 staat: “Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij.” De goddelijke beloften zijn vele. Probeer ze in gedachten te houden, en lees met mij Jozua 1 ter geruststelling.

Voor een protestants-christelijke Egyptische visie op de huidige gebeurtenissen verwijs ik naar een bericht van de rector van ons seminarie.

2. De media berichten dat het Tahrirplein inmiddels vol demonstranten staat, hoewel de officiële start van de demonstraties om vier uur vanmiddag is (men bedenke dat het hier 34 graden is met vrijwel volle zon). Enkele schoonmakers van ons seminarie vertelden me dat zij zometeen de deur uitgaan om zich aan te sluiten bij een protestmars die op een plein een kilometer hier vandaan begint en dan naar het presidentiële paleis (naast het Tahrirplein het tweede brandpunt van de anti-Morsi-demonstraties) zal gaan.

Tahrirplein ca. 14.30; bron: livestream ONtv

3. Zelf ben ik vanmorgen hier gewoon naar de protestantse kerk in de wijk geweest. De dienst had een buitengewoon karakter. De dominee houdt geen lange preek, maar verschillende mensen krijgen de gelegenheid om iets te delen wat ze op hun hart hebben, afgewisseld door liederen en gebeden. Wel spreekt de predikant een woord van bemoediging naar aanleiding van Exodus 17:8-16, over de strijd tussen Israël en Amalek: zowel het bidden als het handelen is belangrijk, is zijn boodschap (“je kunt niet bidden om voor een tentamen te slagen als je zelf niet studeert” en “met alleen bidden los je een benzinecrisis niet op”). Met handelen bedoelt hij voor vandaag overigens zeker niet “de wapens oppakken,” maar waarschijnlijk wel de straat op gaan—hij roept er niet precies met zoveel woorden toe op, maar na de dienst vraagt hij me wel of ik de foto’s op Facebook al heb gezien van zijn bezoek aan het Tahrirplein gisterenavond. Maar tegelijk vraagt hij begrip voor degenen die thuisblijven om te bidden. Het gebed in de kerk zelf omvat onder andere voorbede voor ministers en andere hoogwaardigheidsbekleders.

Aan het eind van de dienst vraagt nog even iemand het woord die benadrukt dat het er uiteindelijk niet om gaat “of hij vertrekt of aanblijft” maar dat Gods wil geschiedt. De predikant beaamt dit en stelt voor hier de nadruk op te leggen wanneer we zoals gebruikelijk tot slot gezamenlijk het Onze Vader bidden. Wordt dit gewoonlijk nog wel eens wat afgeraffeld, vandaag bidt iedereen bewust mee.

Op straat terug naar huis is het rond het middaguur buitengewoon rustig. Er is wel wat verkeer, onder andere enkele auto’s met Egyptische vlaggen uit de ramen, maar veel winkels zijn gesloten en het lijkt net alsof de mensen die er zijn ook stiller zijn dan anders, alsof niemand iets durft te zeggen en gespannen afwacht wat komen gaat.